ഓർമ്മവസന്തത്തിൽ
പൊഴിയും
ഇരുമിഴി നീർ
ഇണകളാണ് നാം..
പിരിഞ്ഞതിൽ പിന്നെ
ഇരു പുഴകളായി
ഒഴുകിയവർ..
ഓർമ്മ തൻ കടവിൽ
കടത്തു വഞ്ചി കാക്കുവോർ !
പുഞ്ചിരി പൂക്കും നിലാവിൻ
പൂമരച്ചോട്ടിലുറങ്ങുവോർ !
കടല് പോൽ കിനാവ്
കാണുവോർ ..
നീ അവിടെയും
ഞാനിവിടെയുമായ്
നമുക്കായിരിക്കാൻ
മതിയാകുമെന്നുറച്ചോർ
പ്രണയമിതു പോൽ
വേറെങ്ങും
വേരുറപ്പിച്ചിട്ടില്ലെന്ന്
ആത്മാവിൽ ആത്മാവ്
കൊരുത്തോർ …
.