സ്വര്‍ണഞരമ്പ്‌

സ്വതന്ത്ര പത്രപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്‌ ഒരാമുഖം

പോർത്തുഗീസ് കവിത

അതെ, ഞാൻ പാടുന്നു

ജോസെ റെഗിയോ

അതെ ഞാൻ പാടുന്നു,
അതാണെന്റെ ഭാഗധേയം
പക്ഷേ ഞാൻ പാടുന്നതു തീപ്പിടിച്ച ഒരു കെട്ടിടത്തിൽ എല്ലാവരും മറന്നിട്ടുപോയ ഒരു കുഞ്ഞു വെണ്മാടത്തിൽ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ച് അലമുറയിടുന്നതു
പോലെയാണ്
താഴെ നാൽക്കവല വിജനമാണ്, മേലേ ആകാശം അദൃശ്യമാണ്
വെണ്മാടം അവ്യക്തമാം വിധം ഉയരെയാണ്
കോവണിപ്പടികൾ പൊടിയും ചാരവുമായി മാറിക്കഴിഞ്ഞു കിറുക്കുപിടിച്ച അടിത്തറ പൊട്ടിത്തകരുകയാണ്
വേദനയുടെ അലമുറ മാത്രം അകലത്തിൽ ഒരു പ്രതിധ്വനി കുത്തിത്തുളയ്ക്കുന്നു ….
ആരും അവനെ രക്ഷിക്കാനെത്തുന്നില്ല. എനിക്കറിയാം ആരും വരുന്നില്ലെന്ന് ആരും ആരും
എന്നെക്കൊല്ലുന്ന ഏകാന്തത എനിക്കു സഹായഹസ്തം നീട്ടുന്നു, കരുണാമയമായ ഒരു നോട്ടം കൈമാറുന്നു
അതെന്നെ വിഭ്രാന്തിയിൽ നിന്നു മോചിപ്പിക്കുന്നു ….
പക്ഷേ എത്രയോ കൂടുതൽ നന്നായി ഞാനറിയുന്നത്
എത്രയോ കൂടുതൽ അഗാധമായി വിശ്വസിക്കുന്നത്
അകലങ്ങളിൽ മുഴങ്ങുന്ന ആ പ്രതിധ്വനിയെയാണു ….
അതിനാൽ ഞാൻ കൂടുതലുറക്കെ കൂടുതൽ നന്നായി പാടുന്നു,!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Share this post

Related

ആരാധന

തനിക്കായാളോട് ആദ്യമൊക്കെ നീരസമായിരിന്നു . പിന്നീട് വെറുപ്പായി മാറി. പതിയെ പതിയെ അതൊരു ശത്രുതയായി മാറി. കാരണം അയാളുടെ ഉയര്‍ച്ചയായിരുന്നു. തനിക്കു എത്തിപിടികാന്‍പോലും പറ്റാത്ത ഉയരത്തിലായിരുന്നു…

ഡഫോഡിൽസ്

വില്ല്യം വേഡ്സ് വെർത്തിൻ്റെ ഡഫോഡിൽസ് എന്ന കവിത മനസ്സിലുണ്ടാക്കിയ ഓളങ്ങളും ആകർഷണങ്ങളും തെല്ലൊന്നുമായിരുന്നില്ല.ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ അതെന്നെ മദിച്ചു.2022 സെപ്റ്റംബർ 23ന് ഫ്ലൈറ്റ് ഇറങ്ങി, എയർപോർട്ടിൽ നിന്ന്…

ഒരു നാടോടിക്കഥ

എന്റെ പേര് പത്മ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിന് മുൻവശത്തുകൂടി ഒഴുകുന്ന നദിയുടെ പേരാണ് എനിക്കിട്ടത്. ഒരു വിശേഷദിവസം അച്ഛന്റെ അതിഥി കളായി വന്ന മൂന്ന് യുവാക്കളിൽ സുന്ദരനും…